امین عباسی

با توجه به اینکه بروز تنش خشکی به عنوان مشکل جدی در اکثر خاک های مناطق خشک و نیمه خشک کشور مطرح می باشد همواره راهکارهای متفاوتی برای کاهش اثرات سو این تنش در جوامع گیاهی مطرح می باشد. یکی از این راهکارها استفاده از قارچ های مایکوریزا می باشد. این قارچ ها با گسترش هیف های خود حجم زیادی از خاک را اشغال می کنند و با گسترش سطح جذب گیاه سبب افزایش جذب آب و عناصر غذایی حتی در شرایط کم آبی نیز می گردند. در پژوهش حاضر برهمکنش کاربرد قارچ میکوریزا و شبه میکوریزا در شرایط کمبود آب بر تغییرات فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و آیزوزیم های آن در گیاه ماریتیغال(silybum marianum) ، مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار در سه تکرار در کشتزار پژوهشی گروه مهندسی تولید و ژنتیکی گیاهی دانشکده کشاورزی مراغه انجام شد. فاکتور اول اعمال تنش خشکی در سه سطح و فاکتور دوم سویه های مختلف قارچ میکوریزا در سه سطح در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تاثیر حضور قارچ در شرایط اعمال تنش خشکی در فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز معنی دار بود به گونه ای که، بیشترین فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در شرایط آبیاری در 60 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد قارچ Piriformaspora Indica ثبت گردید. همچنین در بین آیزوزیم های این آنزیم، آیزوزیم Cu/Zn-SOD بیشترین فعالیت را در شرایط آبیاری در 60 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد قارچ Piriformaspora Indica نشان داد.