به منظور بررسی اثر فرم های مختلف سیلیکون و روی بر روی نخود تحت تنش خشکی آزمایشی بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه پژوهشی دانشگاه مراغه انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل: تنش خشکی در سه سطح 90 درصد ظرفیت زراعی (عدم تنش)، 60 درصد ظرفیت زراعی و 30 درصد ظرفیت زراعی. فاکتور فرعی نیز شامل شاهد (عدم مصرف کود)، سولفات روی، سیلیکون، سولفات روی و سیلیکون و مزوحفرات روی و سیلیکون می باشد. طبق نتایج تأثیر تنش خشکی بر روی نسبت وزن دانه به پوسته و تعداد غلاف توخالی معنی دار بود و با افزایش شدت تنش خشکی، نسبت وزن دانه به پوسته و همچنین تعداد غلاف توخالی به ترتیب 9 و 46 درصد کاهش یافت. از طرفی تأثیر تیمار کودی نیز بر روی تعداد غلاف پوک معنی دار گردید و کاربرد تیمارهای کودی بخصوص سولفات روی باعث کاهش52 درصدی تعداد غلاف پوک گردید. هیچ کدام از صفات نیز تحت تأثیر اثرمتقابل تنش خشکی در کود قرار نگرفتند.
