امین عباسی

آزمایش حاضر در مزرعه پژوهشی دانشگاه مراغه در طی سال زراعی 1331 به صورت اسپلیت پالت در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بر روی نخود اجرا گردید. این پژوهش با هدف مدیریت صحیح کودی و آبی انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل سطوح تنش خشکی )39 ،09 و 39 % ظرفیت زراعی( و فاکتور فرعی: شاهد )عدم مصرف کود(، سولفات روی، سیلیکون، سولفات روی+ سیلیکون و نانو ذرات بیومتالیک روی- سیلیکون میباشد. طبق نتایج به دست آمده صفات وزن خشک تک بوته و عملکرد کاه تحت تأثیر تنش خشکی و همچنین تیمار کودی قرار گرفتند. تعداد شاخه فرعی در بوته تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت ولی تاثیر تیمار کودی بر روی این صفت غیر معنیدار بود. بیشترین مقدار صفات مربوط به 39% ظرفیت زراعی و نانو ذرات بیومتالیک روی- سیلیکون بود. همچنین تنش خشکی باعث کاهش 31 ،32 % و 22 %در وزن خشک تک بوته، عملکرد کاه و تعداد شاخه فرعی گردید. همچنین تأثیر تنش خشکی بر روی عرض سایهانداز غیر معنیدار ولی تأثیر تیمار کودی بر روی این صفت معنیدار بوده و بایومتالیک نانو سیلیکون و روی بیشترین عرض سایهانداز را داشت. هیچکدام از صفات تحت تأثیر اثرمتقابل تنش خشکی و کود قرار نگرفتند.