به منظور بررسی تاثیر مصرف پتاسیم در مقاومت به خشکی و ارزیابی واکنش های فیزیولوژیکی و عملکرد دانه ارقام مختلف گندم در شرایط دیم زراعین منطقه هشترود در تناوب نخود، پروژه تحقیقی ترویجی به مدت دو سال بصورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح سولفات پتاسیم صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار و سه رقم گندم (باران، هما و هشترود) بودند. پتاسیم مخلوط با کودهای نیتروژن و فسفر به نسبت های تعیین شده در زمان کاشت اعمال گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب دو سال نشان داد که با کاربرد سولفات پتاسیم تجمع پتاس در گیاهان افزایش یافت و میزان تجمع این عنصر در رقم هشترود در مقایسه با باران و هما بیشتر بود. با کاربرد 75 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم محتوای رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برگ گیاهان بیشتر شد. رقم هشترود از محتوای رطوبت نسبی بیشتری برخوردار بود و این رقم میزان کلروفیل بیشتری نیز داشت و شاخص نرمال شده سبزینگی بیشتری نشان داد. با کاربرد 75 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم تبادلات گازی رقم هشترود بیشتر از ارقام دیگر ارزیابی شد. در این سطح از سولفات پتاسیم کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و کارایی کلی فتوسنتزی افزایش یافت و در نتیجه تعداد، وزن و عملکرد دانه نیز بیشتر شد. با وجود مقدار کافی پتاسیم در خاک اراضی دیم، کاربرد این عنصر در شرایط سخت رطوبتی می تواند عملکرد گندم را بهبود بخشد.
