تنش خشکی به عنوان تهدیدی جدی برای کشاورزی به شمار آمده که دارای تاثیراتی منفی بر تولید محصولات زراعی است. این تنش بسته به گونه و مرحله رشدی گیاه، می تواند رشد و نمو گیاه را به صور متفاوت با اختلال مواجه سازد. گیاه ذرّت نیز از جمله گیاهان زراعی به شمار می‌آید که از حساسیت بالایی نسبت به تنش خشکی برخوردار می باشد. به این منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر افشانه کردن فرم های گوناگون عنصر روی بر روی سازگان دفاعی گیاه ذرّت در شرایط تنش خشکی، به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل تنش خشکی به صورت آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله ساقه روی و مرحله ظهور تاسل بود. تیمارهای افشانه کردن روی نیز شامل عدم مصرف روی، کاربرد سولفات روی، نانو ذرات روی و کلات روی به میزان 5 درصد بود. طبق نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها بیشترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز مربوط به کاربرد نانو ذرات روی در شرایط قطع آبیاری در مرحله ظهور تاسل می باشد که اختلاف معنی‌داری با سایر تیمارها داشت. از سوی دیگر، کمترین میزان فعالیت این آنزیم نیز از تیمار عدم کاربرد روی در شرایط آبیاری کامل به دست آمد. افزون بر این، طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز مربوط به تیمار نانو ذرات روی در قطع آبیاری در مرحله ساقه روی می باشد.. همچنین، عدم کاربرد عنصر روی در آبیاری کامل کمترین میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز را به خود اختصاص داد. به طور کلی، می توان چنین بیان نمود که کاربرد نانو ذرات روی به دلیل بهبود قابل توجه میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و سازگان دفاعی در شرایط تنش بهترین تیمار کاربردی در این پژوهش می باشد.
