احمد آقایی

منگنز یک عنصر ضروری کم مصرف برای گیاهان بوده و در حقیقت به عنوان یک آلایندهی فلزی به حساب نمیآید .در حالی که کمبود عناصر غذایی در خاک موجب کاهش رشد گیاه میشود، حضور همین عناصر در غلظتهای بالاتر از نیاز گیاهان در ریزوسفر، میتواند عامل مسمومیت شده و موجب اختلال در رشد و کاهش فتوسنتز گردد. جذب بیش از حد منگنز توسط گیاهان اغلب در خاکهای اسیدی، آتشفشانی و غرقاب باعث تنش سمیت منگنز میگردد. از طرف دیگر سیلیسیم به عنوان عنصر کاهش دهندهی تنش و اثر سمی برخی عناصر شناخته شده است. به منظور بررسی اثرات سیلیسیم و منگنز در برگ گیاه کاهو ( L.cv.Siahoo sativa Lactuca ) 5 میلیگرم ،2/5 ،0/ آزمایشی با سه سطح منگنز ) 5 22 میلیگرم در لیتر( از منبع متاسیلیکات سدیم با نه ، در لیتر( از منبع سولفات منگنز و سه سطح سیلیسیم )صفر، 14 تیمار و سه تکرار به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مراغه صورت گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش غلظت منگنز، غلظت مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیم کاتالاز افزایش یافت. مصرف سیلیسیم باعث افزایش پروتئین محلول کل شده و از طریق افزایش فعالیت آنزیمهای پاداکسنده باعث کاهش غلظت پراکسیدهیدروژن و غلظت مالون دی آلدهید شد. اثر متقابل سیلیسیم و منگنز برفعالیت آنزیم کاتالاز وغلظت هیدروژنپراکسید معنیدار شد.