احمد آقایی

رشد جمعیت جهان در کنار محدودیت فزاینده منابع از جمله زمینهای قابل کشاورزی و آب شیرین موجب افزایش نیاز به جایگزینی منابع پروتئینی شده است. ریزجلبکها نمونههای بسیار خوبی از منابع ارزشمند پروتئینی محسوب میشوند که با گیاهان زراعی تولیدکننده پروتئین نظیر سویا و باقلائیان برای فضا و منابع رقابت نمیکنند. آرتروسپیرا پلاتنسیس )اسپیرولینا پلاتنسیس( یک سیانوباکتری رشتهای است که در بین منابع غذایی فعلی، میزان پروتئین بسیار بالایی دارد. بنابراین، در این مطالعه، مقایسه تولید پروتئین اسپیرولینا پلاتنسیس در دو محیط کشت مختلف )محیط کشت اسپیرولینا و محیط کشت پایه بولد( انجام شده است. پس از جمعآوری سوسپانسیون ریزجلبک، نمونهها در 5000 دور در دقیقه، چهار درجه سلسیوس به مدت 10 دقیقه سانتریفیوژ شدند تا فاز رویی )فاز مایع( و رسوب )فاز جامد( از هم جدا شوند. فاز مایع به منظور اندازهگیری میزان پروتئین محلول کل به روش برادفورد و با استفاده از استاندارد آلبومین سرم گاوی مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش، طول موج 595 نانومتر جهت اندازهگیری محتوای پروتئین کل کشتهای ریزجلبک در دو محیط کشت مختلف )محیط کشت اسپیرولینا و محیط کشت پایه بولد( مورد استفاده قرار گرفت. کشت سیانوباکتری- ها در دمای 30 درجه سلسیوس با تناوب نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی و شدت نور تقریباً 2500 لوکس انجام شد. نتابج نشان داد که پروتئین اسپیرولینا پلاتنسیس در محیط کشت اسپیرولینا به طور معنیدار نسبت به محیط کشت پایه بولد بیشتر است.