چکیده این مطالعه با هدف مقایسه خواص فیزیکوشیمیایی زیست توده جلبک کلرلا ولگاریس با بیوچار حاصل از زیست توده جلبکی انجام شد. جلبک کلرلا ولگاریس به دلیل تولید بیومس بالا، تجدید پذیر بودن و قابل دسترس بودن، گزینه مناسبی برای تولید بیوچار می باشد. در این تحقیق درصد عملکرد، پ هاش، هدایت الکتریکی، درصد خاکستر و غلظت CHNOS و سطح ویژه مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار پ هاش بیوچار (9/7) به دست آمد. زیست توده جلبکی کمترین مقدار هدایت الکتریکی را داشت. سطح ویژه بیوچار با فرایند پیرولیز افزایش یافت. فرایند تولید بیوچار باعث افزایش تخلخل و منافذ شد. تبدیل زیست توده جلبکی به بیوچار به دلیل افزایش کربن، گروه های عاملی فعال، تخلخل و حجم منافذ، روشی امیدوارکننده برای استفاده در مطالعات تصفیه آب و از نظر زیست محیطی نیز برای ترسیب کربن و حاصلخیزی خاک مفیداست.
