تنش های محیطی با ایجاد تغییرات ظاهری، آناتومیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهان بویژه گیاهان باغی موجبات کاهش شدید عملکرد و کیفیت این محصولات ارزشمند می شوند، بطوریکه در برخی منابع ذکر شده است که تنش هاس غیر زیستی می توانند بازدهی محصولات کشاورزی را تا میزان 70% کاهش دهند. از این منظر، شناخت عوامل تنش های غیر زیستی و برهمکنش آنها با فرایند های فیزیولوژیکی گیاه، لازمه بهبود تولید محصولات باغی است. از طرفی، تغییرات قابل توجه آبهوایی جهانی و در کنار آن فعالیت های روزافزون زیان بار بشر در دهه های اخیر ضرورت توجه و شناخت دقیق و بیشتر تنش های محیطی را نمایان تر کرده است. اثرات این تنش های محیطی بر روی گیاهان باغی که سهم قابل توجهی در تغذیه و سلامت بشر دارا هستند را می توان در سطوح مختلف پاسخ های گیاهی (مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی ، بیوشیمیایی و مولکولی مشاهده نمود.
