پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سازگاری زناشویی انجام گرفته است. در پذیرش و تعهد هدف ایجاد انعطاف پذیری روانی است، یعنی توانایی انتخاب عملی در بین گزینه های مختلف که مناسبتر باشد . شرکت کنندگان به صورت نمونه گیری هدفمند از بین زوجین مراجعه کننده به هلال احمر تبریز بودند. این پژوهش در چارچوب آزمایش تک موردی بر روی 3 زوج به روش طرح خط پایه ی پلکانی طی 8 جلسه اجرا شد . ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های ی تعارضات زناشویی) MCQ (و پرسشنامه ی سازگاری ) DAS ) بودند. برای تحلیل داده ها از شاخص درصد بهبودی استفاده گردید. یافته ها نشاندهنده اثربخشی هر درمان در شرکت کننده ها، بود. درمان تغییرات معنادار و قابل توجهی در سازگاری زناشویی و تعارضات زناشویی ایجاد کرد و نتایج پژوهش نشان داد act میتواند در زوجین با تعارض زناشویی موثر باشد.
