هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم بر بهبود مهارتهای ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختاللها طیف اتیسم اتیستیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام کودکان با اختاللها طیف اتیسم شهر تهران در نیمه اول سال 1400 بودند که بهمنظور دریافت درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم به مراکز این درمان )مدرسه سگهای گروه کار 9sk )مراجعه کرده بودند. روش نمونهگیری به شیوه در دسترس بود بهاینصورت که تعداد نمونه 20 نفر جامعه آماری مذکور انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش )10 نفر( و کنترل ) 10 نفر( جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 1 ساعت و بهصورت هفتهای یک جلسه درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم دریافت کردند. بهمنظور گ ردآوری دادهها در مراحل پیشآزمون و پسآزمون از سیاهه مشکالت رفتاری و نیمرخ مهارتهای اجتماعی اُتیسم استفاده شد. دادههای بهدستآمده با آزمون تحلیل کوواریانس به کمک نرمافزارآماری spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم تأثیر معناداری بر بهبود مهارتهای ارتباطی )0/01>p )و کاهش رفتارهای کلیشهای )0/01>p )کودکان با اختالل ها طیف اتیسم داشت. نتیجهگیری: بهطورکلی نتایج حاصل از این مطالعه نشاندهنده اثربخشی درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم بر بهبود مهارتهای ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختاللها طیف اتیسم بود. بنابراین برای درمان مشکالت ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختالل طیف اتیسم می توان از این روش درمانگری استفاده کرد.
