اختلال بیشفعالی و نقص توجه آخرین اصطلاحی است که روان پزشکان به یک اختلال دوره کودکی نسبت دادهاند که درگذشته اسامی مختلفی داشته است. اولین اصطلاح برای این اختلال «بیشفعالی» بود، سپس اصطلاح «اختلال نقص توجه» برای تمایز بین کودکانی که مشکلات نقص توجه داشتند؛ اما فاقد بیشفعالی بودند برای اختلال نقص توجه (ساده) یا اختلال نقص توجه همراه با بیشفعالی توصیف شد. اصطلاح رسمی جدید اختلال بیش فعالی نقص توجه است که توسط روان پزشکان مطرح شده و نشانگان آن در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی توسط انجمن روان پزشکی آمریکا منتشرشده است. تعاریف این کتابچه به طور گسترده مورد تأیید قرار گرفته و در میان پزشکان، در پژوهش و در محیط تحصیلی و نیز برای بیمه به کار گرفته می شود. اصطلاح قبلی، اختلال نقص توجه ، در حد اسم گروه حمایتی از والدین و بیماران باقی ماند.
