احمد اسمعلی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی و امید به زندگی بر اساس تاب‌آوری روانشناختی و تمایل به بخشش در زوجین ایرانی بالای 2 سال زندگی انجام گرفت. از آزمودنی‌ها خواسته شد تا به پرسشنامه‌های رضایت زناشویی فورز و السون (1989)، گرایش به بخشش از پرسشنامه تامپسون، اشنایدر، هافمن و همکاران (2005)، تاب‌آوری روانشناختی اهواز (1997) و نیز مقیاس سنجش امید اشنایدر (2000) پاسخ دهند. داده‌ها برای تحلیل وارد نرم‌افزار spss-25 شدند از روش تحلیل رگرسیون چندمتغیری پس از بررسی پیش‌فرض‌ها برای پیش‌بینی استفاده شد و یافته‌ها حاکی از این بود که تمایل به بخشش و سرسختی قادر به پیش بینی رضایت زناشویی(130/0=r) بوده و سرسختی و تمایل به بخشش قادر به پیش بینی امید به زندگی(202/0=r) بوده اند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند در زمینه خانواده درمانی مورد استفاده قرار بگیرد از طرفی می‌توان از یافته‌های این پژوهش در افزایش کیفیت زندگی زوجین نیز بهره جست.