هدف این پژوهش بررسی نقش فعالیت عالی شناختی ذهن و فرسودگی تحصیلی در پیش بینی خالقیت دانش آموزان مدارس تیزهوشان شهر تبریز بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان پسر دوره متوسطه مدارس تیزهوشان شهر تبریز )دوره اول و دوم متوسطه( به تعداد 24 نفر در سال تحصیلی -1041 1044 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطالعات از پرسشنامه خالقیت عابدی )1363(، آزمون ویسکانسین گرانت و برگ )1420(، مقیاس هوشی وکسلر )1434( برای کودکان و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو، سالنوا و شافلی )2442( استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحت نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد بین فعالیت عالی شناختی ذهن )عملکرد در ویسکانسین، واژگان و فراخنای ارقام( با خالقیت در دانش آموزان مدارس تیزهوشان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد )4/441 =P). همچنین بین خستگی تحصیلی ، بیعالقگی تحصیلی، ناکارآمدی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی با خالقیت در دانش آموزان مدارس تیزهوشان رابطه منفی معنی داری وجود دارد )4/441 =P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد متغیرهای فعالیت عالی شناختی ذهن و فرسودگی تحصیلی62 درصد توانایی پیش بینی خالقیت دانشآموزان مدارس تیزهوشان را دارد. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان بیان نمود فعالیت عالی شناختی ذهن و فرسودگی تحصیلی توانایی پیشبینی خالقیت در دانش آموزان مدارس تیزهوشان را دارند و برای افزایش خالقیت در
