حوضه نازلوچای در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، یکی از مناطق مهم برای کشاورزی در ایران است که استفاده نادرست از اراضی، اتلاف منابع آب و خاک را در پی داشته است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی تناسب اکولوژیک برای کاربری زراعت آبی در بخشی از اراضی حوضه نازلوچای با مساحت 23314 هکتار با استفاده از روش ارزیابی چندمعیاره در قالب تحلیل سلسله مرتبی و سامانه اطلاعات جغرافیایی می باشد. بهاین منظور پارامترهای مؤثر بر ارزیابی تناسب اکولوژیک برای کاربری زراعت آبی شامل شکل زمین (شیب، جهت و ارتفاع)، خاک (بافت، حاصلخیزی، اسیدیته، عمق، زهکشی، فرسایش، شوری، درصد آهک و کربن آلی)، اقلیم (بارندگی، دما و رطوبت نسبی) و منابع آب (دبی آب) شناسایی، دادههای لازم جمعآوری و نقشهسازی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شد. وزندهی معیارها و زیرمعیارها براساس نظرات کارشناسی (20 نفر) در قالب روش تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفت. واحدهای همگن با روی همگذاری نقشه های استاندارد شده زیرمعیارها و نقشه توان اکولوژیک با روش ترکیب خطی وزنی تهیه شد. نقشه تناسب اکولوژیک نشان داد که 42 درصد از منطقه فاقد توان، 5/28 درصد منطقه دارای بالاترین توان، 5/17 درصد سطح دارای توان متوسط و 12 درصد از منطقه دارای توان کم برای کشتهای زراعی آبی می باشد. در نقشههای تناسب اکولوژیک و کاربری فعلی حدود 14 درصد عدم تطابق وجود دارد و در 86 درصد منطقه کاربریهای فعلی با توان طبیعی منطقه سازگاری دارد.
