عباس رضائی

مراتع سودمندی های زیادی برای بشر، موجودات زنده، خاک و سایر پدیده های طبیعی دارد که از جمله آن ها حفاظت خاک، تولید اکسیژن، جلوگیری از سیلاب ها، محیط امن برای رشد موجودات ریز، حیوانات وحشی، چرای دام ها، محل حفظ و توسعه گونه های گیاهی و جانوری، تولیدات دارویی، چشم انداز زیبا برای گردش و تفریح می باشد. از زمانی که انسان به صنعتی شدن و کشاورزی مدرن روی آورد متاسفانه در اثر استفاده بی رویه از مراتع به شیوه های مختلف موجب تخریب آن ها شده است امروزه بشر در اثر افزایش جمعیت و مواجه با مشکلات مختلف ناشی از تخریب مراتع همانند نابودی گونه های گیاهی و جانوری، تخریب خاک، آلودگی محیط، کاهش علوفه طبیعی، نابودی حیاط وحش و کاهش داروهای گیاهی پی برده است. به همین دلیل برای احیاء مراتع اقداماتی در سراسر جهان در حال انجام است. بسته وضعیت منطقه به روش های گوناگونی به احیاء مراتع پرداخته می شود که از جمله آن ها تقویت کودی خاک مراتع، قرق، تقویت گیاهان منطقه با بذر کاری و نهال کاری، یافتن گونه های گیاهی سازگار با منطقه به همراه کشت و تقویت آن ها می باشد. مراتع حاشیه شهرستان مراغه در اثر استفاده بی رویه و عبور مکرر گله های گوسفند منطقه تخریب شده است همچنین به دلیل محل تردد احشام روستاییان امکان قرق جهت تقویت تمام گونه های گیاهی نمی باشد. درنتیجه تنها راه باقی مانده در چنین شرایطی حفظ سرسبزی منطقه می باشد. به این منظور در بازدید های در فصول تابستان و پاییز طی سه سال انجام گرفت و برای تکمیل کار به یک خشک سالی نیاز داشتیم که سال 1389 به وقوع پیوست در این بازدید های صحرایی گیاهانی که با وجود تردد حیوانات، آهکی بودن خاک و خشک سالی سالم و سر سبز مانده مورد شناسایی قرار گرفت. بر همین اساس گونه های از گیاهان فرفیون، تلخه بیان، گل ماهور، خارشتر، افدرا، گون، گاوزبان، بادام خارآلود و زالزالک جهت احیای مراتع با هدف سرسبزی منطقه معرفی گردیدند.