علی افشاری

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین خلاقیت هیجانی، مهارتهای اجتماعی و انگیزش پیشرفت با تمایل به کارآفرینی در بین دانشجویان انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی در یک دانشگاه یود که 345 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد، تمایل به کارآفرینی رابینز و کولتر(1990)، انگیزه پیشرفت هرمنس (1970 )، مهارت های اجتماعی گات(2001) و خلاقیت هیجانی آوریل( 1999 ) استفاده شد که دارای پایایی و روایی قابل قبولی بودند. روش تحقیق کاربردی و از نوع همبستگی بود. همچنین از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین متغیرهای مستقل تحقیق با متغیر وابسته رابطه معنادار وجود دارد و خلاقیت هیجانی، مهارتهای اجتماعی و انگیزش پیشرفت قادر به پیش بینی تمایل به کارآفرینی می باشند. بطور کلی نتیجه گیری می شود بین خلاقیت هیجانی، مهارت های اجتماعی و انگیزش پیشرفت با تمایل به کار آفرینی رابطه معنا داری وجود دارد.