علی افشاری

متغیرهای روانشناختی در محیطهای دانشگاهی، که از نظر تفاوتهای فردی و شخصیتی تنوع بسیاری دارند، موجب افزایش سازگاری دانشجویان میشود و عملکرد تحصیلی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف این پژوهش تعیین رابطه باور آمیختگی اندیشه-کنش و کنترل عواطف با علایم فرسودگی تحصیلی دانشجویان با واسطهگری نشانگان وانمودگرایی بود. روش پژوهش کمیّ از نوع همبستگی و نمونه آماری آن شامل 250 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاههای استان آذربایجان غربی در سال 1396 بود که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. برای گردآوری - تحصیلی 97 دادهها از مقیاس کنترل عواطف ویلیامز و همکاران، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران، پرسشنامه باور آمیختگی اندیشه- عمل راچمن و مقیاس نشانگان وانمودگرایی کلانس استفادهشد. دادهها و SPSS با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، بوت استراپ و سوبل و از طریق برنامه نرمافزار تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برازندگی مدل در اصلاح اولیه از طریق حذف مسیر غیرمعنادار Amosتأیید میشود. متغیر کنترل عواطف و عاملهای باور آمیختگی اندیشه- عمل در تعامل با نقش واسطهای نشانگان وانمودگرایی در تبیین فرسودگی تحصیلی دانشجویان نقش دارند که در مجموع، 45 درصد از واریانس فرسودگی تحصیلی از طریق متغیرهای مدل تبیین میشود. اثر مستقیم کنترل عواطف، باور آمیختگی اندیشه-کنش اخلاقی، باور آمیختگی اندیشه- کنش احتمال برای خود و نشانگان وانمودگرایی در برآورد فرسودگی تحصیلی دانشجویان معنادار است. ام ا اث ر مستقیم خرده مقیاس باور آمیختگی اندیشه-عمل احتمال برای دیگران معنادار نیست. اثر غیرمستقیم باور آمیختگی اندیشه-عمل اخلاقی با میانجیگری نشانگان وانمودگرایی و کنترل عواطف بر میزان فرسودگی تحصیلی دانشجویان معنادار است.