هدف این تحقیق بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه با خود ناتوان سازی در داشجویان دانشگاه مراغه بود. در این پژوهش از روش تحقیق توصیف همبستگی استفاده شد.جامعه ی آماری این پژوهش ، شامل کلیه ی دانشجویان دانشکده ی انسانی دانشگاه مراغه بود که 450جمعا نفربودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ،150 نفر از دانشجویان دختر و پسر به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای جمع آوری اطلاعات ازپرسش نامه های سبک دلبستگی هازن و شیور (1987)، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ( ysQ-SF) و مقیاس خود ناتوان سازی جونز و رودوالت (1982) استفاده شد. نتایج با استفاده از رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه ( تمامی طرحواره ها که شامل پنچ حوزه می شود) با خود ناتوان سازی رابطه ی معنی دار دارند و هم چنین سبک های دلبستگی، هر سه سبک دلبستگی نا ایمن و اجتنابی با هم رابطه دارند و دلبستگی ایمن با خود ناتوان سازی رابطه ندارد.
