این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عزت نفس، کمالگرایی و خودکارآمدی با خودناتوا نسازی)وانمودگرایی( در بین دانشجویا ن دانشکده علوم انسانی دانشگاه سراسری مراغه در سال تحصیلی 97 _ 1396 انجام شده است. از جامعه آماری تعداد 50 نفر بعنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع کاربردی م یباشد و ابزار جمع آوری اطلاعات شامل چهار پرسشنامه استاندارد شامل: عزت نفس آیزنک) 1976 (، کمالگرایی فراست) 1990 (، خودکارآمدی عمومی شرر) 1982 ( و خودناتوان- سازی کلانس) 1978 ( میباشد. یافته های پژوهش نشان میدهد که رابط ه معناداری بین متغیرهای عزت نفس، کمالگرایی، خودکارآمدی با خودناتوانسازی وجود دارد و همچنین عزت نفس، کما لگرایی و خودکارآمدی قادر به پیش بینی خودناتوانسازی هستند