هدف این پژوهش، تدوین مدل علّی خودناتوا نسازی بر اساس خودارزیابی منفی، عدم تحمل ابهام و اجتناب شناختی با نقش واسط های اهمال کاری تحصیلی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسامی مراغه در سال تحصیلی 1398 - 1399 بود. از جامعۀ مذکور تعداد 248 نفر با روش نمون هبرداری خوشه ای چن دمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامۀ خودناتوا نسازی )میگلی و یوردان، 2001 (، پرسشنامۀ خودارزیابی منفی )ﻟیری، 1983(، مقیاس عدم تحمل ابهام )م کلین، 1993 (، پرسشنامۀ اجتناب شناختی )سکستون و دوگاس، 2008 ( و پرسشنامۀ اهمال کاری تحصیلی )سولومون و را ثبلوم، 1984 ( پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد عدم تحمل ابهام، خودارزیابی منفی، اجتناب شناختی ب هطور مستقیم و از طریق اهما لکاری تحصیلی بر خودناتوا نسازی دانشجویان تأثیر می گذارند. این یافت هها نشان م یدهد که جهت کاهش خودناتوان سازی عاوه بر متغیرهای خود ارزیابی منفی، عدم تحمل ابهام و اجتناب شناختی باید به نقش اهمال کاری تحصیلی نیز توجه کرد.
