علی افشاری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی ویژگی های شخصیت کنشگر و صفت تجربه جویی با خلاقیت سازمانی با توجه به نقش میانجی خوداثربخشی خلاق در کارکنان شرکت نفت و گازکارون بود. جهت انجام پژوهش حاضر نمونه ای به حجم350 نفر از کارکنان به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه پنج عامل شخصیتی (مک کری و کوستا، 1985)، پرسشنامه شخصیت کنشگر( بتمن و کرانت، 1993) ، پرسشنامه خود اثربخشی خلاق یی، (شیتائور و لاین، 2008) و پرسشنامه خلاقیت سازمانی کارکنان( ژو وجورج، 2001) بود. پس از جمع آوری داده ها، به منظور تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و همچنین به منظور ارزیابی برازندگی الگو، از الگویابی معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین به منظور تعیین معنی داری مسیر غیرمستقیم از روش بوت استراپ در برنامه ماکرو، استفاده شد.نتایج حاکی از معناداری مسیرهای مستقیم؛ شخصیت کنشگر به خلاقیت سازمانی (05/0p≤ ) ، تجربه جویی به خوداثربخشی خلاق (01/0 p≤) و خوداثربخشی خلاق به خلاقیت سازمانی(01/0p≤) می باشد. شاخص های برازندگی الگویابی معادلات ساختاری، برازش مناسب الگوی اصلاح شده را نشان دادند.