پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ساختار سازمانی، جو سازمانی و خلاقیت کارکنان دانشگاه مراغه انجام شد. در این مطالعه تعداد ۱۵۰ نفر از کارکنان دانشگاه به عنوان نمونه با روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شدند و دادهها با استفاده از پرسشنامههای ساختار سازمانی هالپین (۱۹۵۹)، جو سازمانی لیپیت و ریس (۱۹۵۸) و خلاقیت تورنس (۱۹۶۶) گردآوری شد. تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد و آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. همچنین برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده شد. نتایج نشان داد که ساختار سازمانی با ضریب همبستگی برابر با ۰٫۶۸ رابطه مثبت و معناداری با جو سازمانی دارد همچنین جو سازمانی با ضریب ۰٫۷۲ تاثیر قابل توجهی بر خلاقیت کارکنان داشت و ساختار سازمانی نیز به طور مستقیم با خلاقیت کارکنان با ضریب ۰٫۵۵ ارتباط مثبت نشان داد (۰٫۰۱P< ). یافتهها بیانگر این بود که بهبود ساختار سازمانی و ایجاد جو سازمانی مثبت میتواند نقش مهمی در ارتقای خلاقیت کارکنان ایفا کند. این پژوهش میتواند برای مدیران سازمانها به ویژه دانشگاهها در برنامهریزی توسعه منابع انسانی و ارتقای بهرهوری مفید باشد.
