پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین فرهنگ سازمانی، اشتیاق شغلی، سلامت سازمانی و رضایت شغلی در میان کارکنان دانشگاه مراغه انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی همبستگی طراحی گردید. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی دانشگاه مراغه در سال تحصیلی ۱۴۰۴ با تعداد ۱۵۰ نفر بود که نمونهای 150 نفری با روش نمونهگیری سرشماری انتخاب شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد شامل پرسشنامه فرهنگ سازمانی کوئیتر، پرسشنامه رضایت شغلی مینز و پرسشنامه اشتیاق شغلی اوترخت جمعآوری شد که دارای روایی و پایایی مطلوب بودند. تجزیه و تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از روشهای توصیفی و آزمونهای استنباطی همچون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. یافتههای آماری نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی همبستگی مثبت و معناداری با ضریب همبستگی برابر با ۰.۵۸ وجود دارد. همچنین اشتیاق شغلی با رضایت شغلی ضریب همبستگی ۰.۶۴ را نشان داد که این رابطه نیز از نظر آماری معنادار بود. سلامت سازمانی نیز با رضایت شغلی همبستگی مثبت و معناداری برابر با ۰.۵۱ داشت( ۰.۰۵p <) . در تحلیل رگرسیون چندگانه، متغیرهای فرهنگ سازمانی و اشتیاق شغلی توانستند ۵۳ درصد واریانس رضایت شغلی را پیشبینی کنند ۰.۵۳R² = ۰.۰۵p < این نتایج بیانگر اهمیت نقش فرهنگ سازمانی و اشتیاق شغلی در افزایش رضایت شغلی کارکنان دانشگاه مراغه است. یافتهها اهمیت ارتقای فرهنگ سازمانی مثبت و افزایش اشتیاق شغلی را در بهبود رضایت شغلی کارکنان تأکید میکند و پیشنهادهایی برای بهبود شرایط سازمانی و زمینهسازی پژوهشهای آینده ارائه شده است. این تحقیق میتواند مبنایی برای برنامهریزی مدیران دانشگاه جهت ارتقاء سلامت، رضایت و انگیزه کارکنان باشد.
