چکیده
تحقیق حاضر با هدف تبیین نظری نقش ارتباطات و شبکههای تحقیقات، دانش و اطلاعات بخش کشاورزی، بهداشت و پزشکی در ارتقاء امنیت غذایی و سلامت شهروندان نگارش یافته است. توجه به این موضوع از آنجا ناشی میشود که نتایج و پیامدهای کارکرد این دو نظام در شکل سیاستهای تولید غذا، دارو و درمان بر کیفیت خدمات و اتخاذ سیاستهای چالش با مسائل و معضلات جامعه تأثیر گذاشته و وابستگی کارکردی دو جانبه این دو نهاد را نشان میدهد. برای مثال، کیفیت غذای تولید شده توسط بخش تحقیقات کشاورزی میتواند بر هزینههای درمانی بخش بهداشت و پزشکی تأثیر گذاشته و یا تضمین سلامت و درمان بیماران با داروهای غیرشیمیایی بر سیاستهای تشویقی نظام تحقیقات بهداشت و پزشکی برای تولید داروهای غیر شیمیایی توسط بخش تحقیقات کشاورزی تأثیر بگذارد. در این راستا، با وجود ماهیت وابسته و متقابل کارکردهای این دو نظام کمتر نشانههای عینی از تعاملات بین آنها در کشور رؤیت میگردد. به همین دلیل، با مرور نظریات ارتباطات و روابط بین سازمانی و انتخاب دو نظریه یادگیری سازمانی (Organizational learning) و شبکه دانش و تحلیل شبکه اجتماعی (Knowledge network and Social Network Analysis) بدلیل بیشترین تطابق نظری با ماهیت موضوع و رسالت نظام تحقیقات کشاورزی، بهداشت و پزشکی به تدوین یک الگوی تلفیقی فرایادگیری و دانش برای تبیین ارتباطات بخشهای کشاورزی، بهداشت و پزشکی پرداخته شد. در نهایت، سیاستهای پیشنهادی برای انسجام و تداوم شبکههای ارتباطی، اطلاعاتی، دانشی و تحقیقاتی بین محققان، اعضای هیئت علمی و مدیران این دو نظام ارائه گردید.