بیژن ابدی

فنّاوری های ارتباطی و اطّلاعاتی اغلب محور پایداری جوامع محسوب می شوند زیرا نقشی اساسی در بخش های مختلف تجاری، اجتماعی و اقتصادی ایفاء می کنند. ولی در متناسب سازی و بکارگیری راهبردهای ارتباطی و اطّلاعاتی، بیشتر بر جنبه های سخت افزاری مبتنی بر بکارگیری رسانه ها برای خبررسانی مخاطبان تأکید می شود؛ ولی به جنبه های نرم یعنی ذهن و شناخت آنان کمتر توجّه می گردد؛ در حالی که هر فرد با طرحواره های پیچیده ذهنی و از طریق معنادهی به محیط و تفسیر وقایع، با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار می کند. لذا، انسان ها در ایجاد ارتباط با محیط و یکدیگر، متأثّر از بعد ذهنی یا شناختی خود بوده و ارتباطات خود را بر اساس این طرحواره ها برقرار می سازند. نظریّه طرحواره از نافذ ترین نظریّات درباره چگونگی شناخت اجتماعی است که به تعریف کارکرد ها و کاربردهای طرحواره های ذهنی می پردازد. به همین دلیل، اطّلاعات که به معنای قدرت رمزگذاری عناصر یک مجموعه است، ذاتاً دارای معنا نمی باشد؛ بلکه این ذهن افراد است که با تصوّرات و ادراک هایی که می سازد. در جریان ارتباطات، پیوسته در صدد تغییر طرحواره های ذهنی است. از این رو، در این فصل از کتاب به طراحی راهبردهای ارتباطی و اطلاع رسانی محیط زیست متعالی با استفاده از نظریه طرحواره محور پرداخته شده است.