در جهت حفظ پایداری و بهبود عملکرد دینامیکی ساختمان ها در برابر تحریکات خارجی مانند زلزله یا باد از سیستم های کنترلی استفاده می شود. یکی از ایده های قابل استفاده در این زمینه بکارگیری میراگر کابل فعال می باشد. در این پژوهش کنترل مدل ساختمان برشی 10 طبقه با استفاده از سیستم کابل فعال صورت گرفته است. علاوه بر بررسی اثرات 2 تحریک زلزله حوزه دور از گسل، اثرات 2 تحریک زلزله حوزه نزدیک گسل نیز مورد بررسی قرار گرفته است. از میان الگوریتم های کنترلی موجود، الگوریتم کنترل بهینه خطی کلاسیک استفاده شده است. مدلسازی ساختمان برشی مذکور در محیط متلب صورت گرفته است. پس از مدلسازی به مقایسه عملکرد سازه کنترل شده و کنترل نشده، تحت تحریک زلزله پرداخته شده و در نهایت مشاهده می گردد که عملکرد سازه کنترل شده در مقایسه با سازه کنترل نشده و بخصوص تحت زلزله های حوزه دور به مقدار قابل ملاحظه ای بهبود می یابد.