سورفکتانها به دلیل کاهش کشش سطحی آب و افزایش خیس شوندگی سطح برگ به منظور رفع موانع لایه کوتیکولی سطح برگ جهت افزایش کارآیی جذب عناصر برگ پاشی شده کاربرد دارند. اغلب سورفکتانها شیمیایی بوده و به علت مخاطرات زیست محیطی امروزه از بیوسورفکتانت ها بویژه با منشا میکروبی به عنوان جایگزین استفاده می-گردد. لذا این مطالعه با دو تیمار محلولپاشی برگی 3 سطح سولفات آهن و 2 سطح بیوسورفکتانت حاصل از باکتریBacillus nealsonii 104C با ماهیت گلیکولیپیدی در قالب آزمایشی فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی به صورت کشت هیدروپونیک روی گیاه لوبیا انجام گردید. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که محلولپاشی آهن بدون افزودن بیوسورفکتانت در غلظتهای یک و دو درصد به ترتیب باعث افزایش 08/2 و 8/2 برابری عملکرد بوته در متر مربع و افزایش سورفکتانت به محلول پاشی به ترتیب در غلظت های صفر، یک و دو درصد آهن باعث افزایش 4، 3/3 و 2/4 برابری آن نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین میزان ارتفاع لوبیا، وزن خشک کل، وزن برگ و وزن ساقه و تعداد نیام در تیمار بیوسورفکتانت بعلاوه دو درصد آهن مشاهده گردید. با استناد به یافته های این مطالعه کاربرد بیوسورفکتانت به تنهایی یا همراه با غلظت آهن دو درصد جهت برگپاشی لوبیا توصیه می گردد.
