میزان پیشرفت و موفقیت یک کشور در زمینه کشاورزی و منابع طبیعی را معادل میزان پیشرفت آن کشور در تولید کمی و کیفی بذر و تنوع بذور موجود در آن کشور میدانند. بذرها دارای تنوع بسیاری از لحاظ رنگ، شکل، اندازه و خصوصیات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی هستند. با توجه به طول عمر طبیعی و ژنتیکی بذر و همچنین شرایط نگهداری، زمان زندگی بذرها با یکدیگر متفاوت است. میتوان با فراهم نمودن شرایط نگهداری در سطح کیفی باال، طول عمر را افزایش داد اما بعد از گذراندن طول عمر ژنتیکی بذر، نمیتوان انتظار بالایی از لحاظ کیفیتی از بذر داشت. برای بررسی تأثیر تنش شوری بر ویژگیهای جوانه زنی بذور گندم دوروم، پژوهشی در سال 1399 در آزمایشگاه زیست شناسی پردیس علوم دانشگاه تهران اجرا گردید. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملًا تصادفی با سه تکرار و 30 تیمار شامل شش رقم گندم دوروم و پنج غلظت کلرید سدیم، اجرا گردید. طبق نتایج جدول تجزیه واریانس، غلظتهای مختلف شوری، تأثیر معنی داری بر کلیه صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد داشت. اثر متقابل رقم × شوری نیز در مورد صفات درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و طول گیاهچه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. در بین تیمارهای شوری، بیشترین طول ریشه چه مربوط به غلطت 50 میلی مولار در رقم دنا ) 62/6 سانتییمتر( و کمترین آن مربوط به غلظتهای 150 و 200 میلیمولار در ارقام Aydin و Uzbek بود.
