ابراهیم سامی

توسعه ی سریع شهری،در چند دهه معاصر از ابعاد مختلف اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی،سیاسی،محیطی و ... زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است.مطرح شدن توسعه پایدار،به عنوان شعار اصلی هزاره ی سوم نیز ناشی از اثرات شهرها بر گستره ی زیست کره و ابعاد مختلف زندگی انسانی است.بدون شک بحث از پایداری و توسعه ی پایدار بدون توجه به شهرها و شهرنشینی بی معنی خواهد بود.شهرها به عنوان عامل اصلی ایجاد کننده ی ناپایداری در جهان به شمار می روند و در واقع پایداری شهری و پایداری جهانی هر دو مفهومی واحد هستند بر این اساس با توجه به پیچیدگی ذاتی شهرها و ابعاد مختلف تاثیرگذاریَ آنها،شناخت عوامل اصلی و کلیدی در جهت دست یابی به پایداری شهری،ضروری به نظر می رسد.این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی بهره گرفته است.اطلاعات موردنیاز پژوهش در بخش مبانی با روش کتابخانه ای گردآوری شده که از معمول ترین روش های آن استفاده از مقالات پژوهشی،کتاب ها و گزارش ها می باشد.جامعه ی آماری این تحقیق کل محدوده قانونی شهر تبریز شامل مناطق ده گانه آن است.داده ها یا شاخص های عینی از منابع رسمی کشور همچون مرکز آمار ایران و شهرداری های مناطق ده گانه و سایر سازمان های مرتبط و همچنین شاخص ها ذهنی به روش پیمایشی و مصاحبه با افراد ساکن در مناطق که نقش کلیدی در توسعه پایدار بازی می کنند گردآوری خواهد شد. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره وزن دهی و رتبه بندی خواهند شد.همچنین از سیستم اطلاعات در تحلیل داده و تهیه خروجی نقشه و ... استفاده خواهد شد.