01 خرداد 1403
دانشگاه مراغه
English
ابراهیم سامی
مرتبه علمی:
استادیار
نشانی:
مراغه، دانشگاه مراغه، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری
تحصیلات:
دکترای تخصصی / جغرافیا و برنامه ریزی شهری
تلفن:
—
دانشکده:
دانشکده علوم انسانی
پست الکترونیکی:
e.sami1361 [at] gmail.com
صفحه نخست
فعالیتهای پژوهشی
مشخصات پژوهش
عنوان
7 شهر مراغه( - تحلیل کاربری اراضی بافت فرسوده )مطالعه موردی: محله 1
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژهها
کاربری اراضی شهری، استاندارد سرانهها، روش نزدیکترین مجاورت، ماتریس سازگاری، بافت فرسوده
سال
1391
مجله
پژوهش های دانش زمین - دانشگاه شهید بهشتی
شناسه DOI
—
پژوهشگران
ژیلا سجادی
،
زهره فنی
،
ابراهیم سامی
چکیده
برنامهریزی کاربری اراضی هسته اصلی نظام برنامهریزی شهری است و هدف از آن پیشنهاد توزیع و ترکیب مناسب کاربریها و فعالیّتهای شهری است. نیل به این هدف نیازمند درک چگونگی تخصیص فضا میان کاربریها و نحوۀ آرایش فضایی آنها در وضع موجود است که با روشهای تحلیل کمی و کیفی کاربریها میسر میشود. 7- محله 1 ? شهر مراغه یکی از محلات فرسوده شهری است که کاربری اراضی در سطح محلّه از نظر شاخصهای کمی و کیفی )سرانهها، همجواری و سازگاری( هماهنگی چندانی با استانداردهای شهرسازی ندارد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی است و در آن با استفاده از شاخصهای استاندارد سرانهها، روش نزدیکترین مجاورت (RN) و ماتریس سازگاری به تحلیل کمی و کیفی کاربریها میپردازد. یافتههای تحقیق بیانگر کمبود سرانه کاربریهای خدماتی – رفاهی، مازاد بیش از حد کاربریهای تجاری، بی نظمی در الگوی توزیع کاربریها و وجود ناسازگاری میان آنها در سطح محله است. لذا در این محله از شهر مراغه باید با بالا بردن سرانه کاربریهای خدماتی – رفاهی، توزیع مناسب آنها در سطح محله و حذف کاربریهای ناسازگار به ارتقاء سطح زندگی محله کمک کرد.