ابراهیم سامی

گرشگری دانش بنیان به عنوان رویکردی نوین و غیرقابل اجتناب در عصر حاضر، در بسیاری از کشورهای توسعه یافته وحتی برخی از کشورهای در حال توسعه، با سرعت در حال گسترش است. رویکرد دانش بنیان در کشور ایران بطور نامتوازن در استان ها و شهرهای مختلف در حال شکل گیری است. هدف از این تحقیق ارزیابی پتانسیل تبدیل شهر مراغه جهت تبدیل به یک شهر دانش بنیان با رویکرد گردشگری می باشد. عوامل شبکه های فناوری اطلاعات، فرهنگ اشتراک گذاری دانش و زیرساخت های شهری از جمله عوامل موثر بر میزان توسعه گردشگری دانش بنیان هستند. این پژوهش ازنظر هدف از نوع کاربردی- توسعه ای و ازلحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، شامل تیم خبرگان که در زمینه مسائل شهری، مؤلفه های دانش، پژوهش های دانشگاهی و گردشگری تجارب ارزنده و دیدگاه های بسیار راهبردی در خصوص پیاده سازی مؤلفه های شهر دانش با رویکرد گردشگری در شهر مراغه را دارند تشکیل گردید. در تحلیل داده ها از روش دلفی و روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی مانند آزمون T تک نمونه ای و روش های برنامه ریزی راهبردی مانند SWOT، برای تجزیه وتحلیل اطلاعات استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است مقدار محاسبه شده عوامل شبکه های فناوری اطلاعات (885/1)؛ فرهنگ به اشتراک گذاری(574/1) و زیرساخت های شهری(878/1) می باشد. با توجه به اینکه نتایج کلی حاصل از تی تک نمونه ای در راستای سنجش وضعیت شهر مراغه در توسعه شهری دانش بنیان در عرصه گردشگری، (778/1) است. نتیجه می گیریم شهر مراغه در توسعه شهری دانش بنیان در عرصه گردشگری در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. لذا برای حرکت به این سمت و تبدیل شدن به گردشگری دانش بنیان باید در نحوه برنامه ریزی برای شهرها، تغییر در نگرش ها و افکار حاکم بر برنامه ریزی به صورت عام و خاص اقدامات بنیادن صورت گیرد.