احسان سلیمی قلعه ئی

کارکردهای پرشمار و جذابیت بالای فضای مجازی، موجب وابستگی شدید شهروندان به ویژه نوجوانان به این فضا شده است. ضریب نفوذ و تأثیرگذاری بالای این ابزار، پرداختن به اقدامات فرهنگی و مقابله با جنبه های ضد فرهنگی آن را ضروری ساخته است. در این راستا، برخی تدابیر و اقدامات در نهاد خانواده، نظام های فرهنگی -آموزشی و... در حال انجام است. نوشتار حاضر در تلاش است به شناسایی برخی اشکالات و کاستی های این اقدامات بپردازد. یافته های این نوشتار نشان می دهد علی رغم حجم بالای هجمه های فرهنگی، اقدامات و تدابیر تربیتی-پرورشی از نظر کمی اندک و از نظر کیفی دارای اشکالاتی نظیر «غیرعلمی بودن برنامه ها»، «تناقض در الگوهای تربیتی»، «غفلت از واقعیت های فضای مجازی» و «سیاست زدگی» است. همچنین این تدابیر از برخی نقایص و کاستی ها همچون «کم توجهی به بنیادهای اعتقادی و روش های قرآنی»، «فقدان عنصر شادی در تربیت»، «غفلت از تربیت جنسی» نیز رنج می برند که از کارآمدی و اثربخشی آن ها کاسته است.