فرخ کریمی مندل بسر

در کار پژوهشی حاضر، دو نانوحسگر زیستی بر پایه گرافن اکسید و نقاط کوانتومی CdSe برای تشخیص جهش 185delAG در ژن BRCA1 ارائه شده است. در روش اول پروب حاوی رنگینه فلوئورسانسی FAM (P2-FAM) بوسیله نیروهای الکتروستاتیک، برهمکنش های π-π استکینگ و یا پیوندهای هیدروژنی بر روی گرافن اکسید جذب شده، که از طریق انتقال انرژی دوربرد بین FMA و گرافن اکسید منجر به خاموشی نشر FAM می شود. با افزایش cDNA (پروب طراحی شده مربوط به بخشی از ژن BRCA1 بدون جهش 185delAG) نشر FAM به دلیل تشکیل کامل دورشته ای و جدا شدن از سطح گرافن اکسید، بطور کامل بازیافت می شود. در حالیکه در حضور mDNA (پروب طراحی شده مربوط به بخشی از ژن BRCA1 حاوی جهش 185delAG) نشر FAM به میزان 85% بازیافت می-شود. این اختلاف را می توان به این نسبت داد که در حضور رشته دوم طراحی شده (P1-NH2) که مکمل ادامه رشته cDNA و یا mDNA می باشد، دورشته ای تشکیل شده بین P1-NH2، P2-FAM و cDNA و یا mDNA از طریق گروه آمینی روی P1-NH2 با گروه های کربوکسیلیک اسید گرافن اکسید برهمکنش های الکتروستاتیک داده و در فاصله خاصی از سطح گرافن اکسید قرار می گیرد. با توجه به اینکه mDNA از cDNA کوتاهتر است، در نتیجه فاصله FAM از گرافن اکسید کوتاهتر بوده و درنتیجه مقداری از نشر FAM (15%) به خاطر انتقال انرژی دوربرد بین FAM و گرافن اکسید خاموش می شود. همچنین از روش لیگاسیون نیز برای شناسایی وجود جهش 185delAG استفاده شده است که در حضور cDNA واکنش لیگاسیون بین P2-FAM و P1-NH2 تثبیت شده روی گرافن اکسید انجام شده و پس از دناتوراسیون دورشته ای و سانتریفیوژ کمپلکس ساندویچی گرافن اکسید-DNA-FAM تشکیل شده و نشر FAM مشاهده می شود. در حالیکه در حضور mDNA به خاطر وجود حذف دو باز لیگاسیون صورت نگرفته و در نهایت پس از دناتوراسیون و سانتریفیوژ کمپلکس P1-NH2 تثبیت شده روی گرافن اکسید باقی می ماند که نشر FAM مشاهده نخواهد شد. در روش دوم از نقاط کوانتومی CdSe برای شناسایی جهش 185delAG استفاده شده است. به این ترتیب که رشته P2-NH2 طراحی شده بر روی نقاط کوانتومی دارای گروه های کربوکسیلیک اسید تثبیت شده (QD-P2) و طیف نشری آن در حضور پروب های دیگر مورد بررسی قرار گرفت. در حضور cDNA و P1-NH2 نشر QD-P2 85% شدت بیشتری نسبت به نشر QD-P2 تنها نشان می دهد. علاوه بر این افزایش شدت، نشر دیگری