در این تحقیق با استفاده از فرآیند ماشینکاری با جت آب و ساینده، قابلیت ماشینکاری فولاد هاردوکس 400 به عنوان یکی از پرمصرفترین مواد مورد استفاده در صنعت ورقسازی، مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا زبری سطح و تلرانسهای هندسی (تختی، توازی و تعامد) به عنوان خروجیهای فرآیند و فشار جت آب، درصد وزنی ذرات ساینده، فاصله نازل تا سطح قطعهکار و سرعت پیشروی نازل نیز به عنوان ورودیهای فرآیند در نظر گرفته شدند. پس از انجام آزمونهای ماشینکاری، تلرانسهای هندسی توسط ماشین اندازهگیری مختصات و زبری سطح توسط دستگاه زبریسنج تماسی اندازهگیری شد. براساس نتایج بهدستآمده مشاهده شد که با افزایش فشار، کاهش سرعت پیشروی، کاهش فاصله نازل تا سطح قطعهکار و افزایش درصد وزنی ذرات ساینده، کیفیت سطح بهتر شده و میزان خطاهای هندسی کاهش مییابد. اندازهگیریهای صورت پذیرفته نشان داد که بهترین کیفیت سطح و تلرانسهای هندسی بهازای فشار 300 مگاپاسکال، سرعت پیشروی 10 میلیمتر بر دقیقه، درصد وزنی ساینده 30 % و فاصله نازل 1میلیمتر حاصل شده است. همچنین تکرار آزمونهای تجربی نشان داد که محدوده خطای نسبی آزمونها در اکثر حالات کمتر از 10 % بوده که بیانگر تکرارپذیری بالای نتایج بهدستآمده است.
