با توسعه جوامع بشری، ایجاد امنیت غذایی از مهمترین اولویت های امروزی بشر محسوب می شود . هرچند جامعه بشری با پیشرفت فنّاوری و معرفی کودهای شیمیایی و سموم دفع آفات نباتی توانسته باعث افزایش چشمگیر محصولات کشاورزی در زمینه تولید غذا گردد. ولی کیفیت و سالم بودن غذا یک امر بسیار مهم محسوب میشود. یک راهکار مناسب، برای به حداقل رساندن استفاده کمتر از کودهای شیمیایی به کار بردن کودهای با منشأ آلی است. امروزه با پیشرفت فنّاوری، برخی از گونه های جلبک های دریایی، تولید و فرآوری شده اند و به صورت جداگانه یا مخلوط با سایر ترکیبات کودی، مورد استفاده تولیدکنندگان بخش کشاورزی قرار می گیرند. هرچند کود عصاره جلبک دریایی، عناصر غذایی ناچیزی دارد ولی به دلیل دارا بودن مقادیر بالایی از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی به صورت طبیعی، به عنوان محرک رشد در بهبود و تسریع رشد کاربرد فراوانی یافته است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی عصاره ی جلبک دریایی و تأثیر اندازه و عمق سینی های کاشت مختلف بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاهچه فلفل انجام شد، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 1401-1400 در گلخانه پژوهشی و تحقیقاتی دانشگاه مراغه، آزمایشگاه گروه علوم و مهندسی باغبانی در دانشکده کشاورزی و آزمایشگاه مرکزی دانشگاه مراغه صورت گرفت. فاکتور اول شامل سینی های کاشت بذر در چهار نوع سینی، با سلول های (24، 48، 72، 96 عددی)، فاکتور دوم شامل تیمار با غلظتهای (0 ،1 ،2 ،4 گرم در لیتر) عصاره ی جلبک دریایی محلول پاشی شد و صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاهچه فلفل مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس داده ها مشاهده گردید که، اثر متقابل عصاره جلبک و اندازه حفره سینی کاشت بر تمام صفات به غیر از پروتئین و آنتی اکسیدان به احتمال یک درصد اثر معنیداری داشتند. به طوری که باعث تیمار عصاره جلبک دریایی همراه با اندازه حفره سینی کاشت باعث بهبود صفات مورد بررسی گردید و غلظت عصاره جلبک 4 گرم بر لیتر همراه با اندازه حفره سینی کاشت 24 عددی باعث بهبود حداکثری صفات مورد مطالعه گردید. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که جلبک های دریایی با داشتن عناصر ضروری و تنظیم کننده های رشد می تواند به عنوان کود زیستی برای کنترل مصرف بی رویه کودهای شیمیایی به کار رود.
