گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) یکی از محبوب ترین و پر کشت ترین محصولات در بین سبزیجات جهان است. عملکرد این محصول تا حد زیادی با افزایش تکنیک های باغبانی تکامل یافته است. این پژوهش به منظور ارزیابی کاربرد محلول پاشی اسید هیومیک بر صفات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نشاء گوجه فرنگی در غلظت های مختلف محلول غذایی هوگلند به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی متعلق به گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور اول محلول غذایی هوگلند در سه سطح (100، 50 و 25) و فاکتور دوم محلول پاشی اسید هیومیک در سه غلظت (0، 100و 200) بود. نتایج نشان داد که بیشترین پارامترهای رشد (ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه)، رنگیزهای فتوسنتزی (کلروفیل a و b کلروفیل ،a+b، کارتنوئید و فلورسانس (Fm، Fv و Fm/Fv)،SPAD ) و عناصر غذایی (پتاسیم، اهن و روی ریشه و برگ) با کاربرد مشترک محلول غذایی هوگلند کامل و اسید هیومیک بترتیب با غلظت 200 و 100 میلی گرم بر لیتر و به دست آمد. و کمترین مقدار این صفات در تیمار شاهد (عدم محلول پاشی و هوگلند یک دوم) حاصل شد. بهترین نتایج از صفات ارزیابی شده با کاربرد اسید هیومیک 200 میلی گرم بر لیتر و هوگلند کامل به دست آمد. به طور کلی، کاربرد مشترک اسید هیومیک و هوگلند می تواند به عنوان یک استراتژی جایگزین و سازگار با محیط زیست برای بهبود صفات کیفی و کمی محصولات سبزی به تولیدکنندگان توصیه شود.