فریبرز شکاری

به منظور کاهش اثرات منفی تنش خشکی در گیاه آویشن دنایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گردید. فاکتور قارچی شامل عدم کاربرد قارچ، کاربرد جداگانه قارچ Pirifirmispora indica و قارچ Trichoderma، و کاربرد ترکیب قارچی P. indica و Trichoderma و همچنین، فاکتور تنش رطوبتی شامل 90، 65 و 45 درصد ظرفیت زراعی بود. در این پژوهش، کاربرد هر سه سطح قارچی در شرایط رطوبتی 45 درصد ظرفیت زراعی به ترتیب، 14/32 و 68/33 و 25/56 درصد بلندی ساقه را نسبت به تیمار عدم تلقیح قارچ، افزایش داد. همچنین، میزان کلروفیل a و b، کاروتنوئید در شرایط عدم کاربرد قارچ و تنش رطوبتی 45 درصد، دارای کمترین مقدار فعالیت و در تیمار کاربرد مخلوط قارچ در شرایط رطوبتی 90 درصد بیش ترین میزان فعالیت بود. با توجه به نتایج این پژوهش آشکار گردید که قارچ های به کار رفته توانایی تحریک رشد و القای مقاومت گیاهان را دارا بوده و با وجود تاثیر تنش رطوبتی در کاهش بلندی گیاه و میزان رنگیزه ها، کاربرد قارچ های مزبور به افزایش مقاومت آویشن در برابر آن می انجامد.