فریبرز شکاری

مقدمه و اهداف: هدف از این پژوهش، بررسی پتانسیل کنترل علفهای هرز و بررسی شاخص ارزیابی کشت مخلوط گلرنگ و کلزا بود. مواد و روشها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل علفهای هرز (با کنترل و بدون کنترل علفهای هرز) و فاکتور دوم الگوهای مختلف کشت مخلوط در چهار سطح شامل کشت مخلوط جایگزینی گلرنگ و کلزا با نسبتهای 1:1 و 1:2 و کشت مخلوط افزایشی گلرنگ و کلزا با نسبت های 100:75 و 100:50 و کشت خالص گلرنگ و کلزا در نظرگرفته شد. یافته ها: در این پژوهش مشاهده گردید که در میان تیمارهای کشت مخلوط، کشت مخلوط افزایشی 75:100 از نظر کنترل علفهای هرز موفق تر بوده است. در بین کلیه تیمارهای کشت مخلوط بیشترین میزان شاخص ارزیابی کشت مخلوط به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:1 با کنترل کامل علفهای هرز با مقدار 1/71تعلق داشت. بیشترین ارزش نسبی به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:1 با کنترل کامل علفهای هرز (2/33 ) تعلق داشت. با توجه به نتایج، از بین الگوهای مختلف کاشت، بیشترین عملکرد دانه در کشت خالص و کنترل کامل علفهای هرز بهدست آمد، به طوری که با سایر الگوهای کاشت مخلوط جایگزینی 1:1( گلرنگ-کلزا) اختلاف معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط با استفاده از شاخص نسبت برابری زمین، مجموع ارزش نسبی و کارایی کنترل علفهای هرز نشان داد که الگوهای کشت مخلوط از نقطه نظر تولید و ارزش اقتصادی بر کشت خالص برتری دارند. همچنین عملکرد و اجزای عملکرد در گلرنگ تحت تأثیر کشت خالص گلرنگ و تیمار کنترل علفهای هرز قرار گرفتند.