حلیمه السادات میر آقایی جعفری

مطالعه ی کهکشان های فعال، به ویژه ی هسته ی مرکزی آن ها از گذشته تا به امروز از اهمیت خاصی برخوردار است. میزان تابش رادیویی دریافت شده از این مراکز متراکم فعال، می تواند با توجه به شرایط محیط اطراف و حتی ویژگی های ذاتی کهکشان، مقادیر متفاوتی را در بر بگیرد. این مقادیر حتی به گونه ای به مورفولوژی جت ها نیز مرتبط هستند در صورتی که برای جت های FRІ و همچنین جت های مرکز غالب، نسبت تابش رادیویی هسته به تابش کل مقادیری بین صفر تا یک و حتی نزدیک به یک را شامل می شوند اما جت های FRІІ که مراکز درخشان رادیویی آن ها از هسته فاصله دارند، مقادیری نزدیک به صفر و یا حتی برابر با صفر را شامل می شوند. در این مقاله به کمک داده های رادیویی استخراج شده از کاتالوگ های NVSS و FIRST به مطالعه ی تابش رادیویی هسته ی کهکشان های FRІІ می پردازیم و همچنین به کمک پارامترهای استخراج شده از کاتالوگ SDSS به مقایسه ی ویژگی های ذاتی 407 کهکشان FRІІ با شار رادیویی هسته ای تعریف شده ی صفر و غیر صفر می پردازیم و در آخر نتیجه می گیریم که کهکشان هایی با شار رادیویی هسته ای غیر صفر عمدتاً جوان تر از کهکشان هایی با شار صفر هستند و از نرخ ستاره زایی باالتری نیز برخوردار هستند.