هوشنگ سرور گوگ تپه

مروزه شهرها با توجه به رشد جمعیت با مشکلات زیادی همچون فقر شهری، حاشیه نشینی، آلودگی های محیط شهری، بیکاری،...روبرو هستند، از طرف دیگر طرح های شهری نیز به دلایل گوناگون ساختاری قادر به حل این مشکلات نمی باشند، و با توجه به مشکلات لاینحل موجود متخصصین شهری به سمت طرح های راهبردی و استراتژیک سوق پیدا خود دارند. این در نتیجه ◌ٔ کرده اند. بسیاری از شهرهای جهان در حال توسعه، عملکردی بسایر ضعیف تر از ظرفیت بالقوه از دست دادن جمعیتشان و به کار گیری توسعه غیر منطقی برای منطقه شان دارای عملکرد ضعیفی هستند برنامه های موجود شهری که در قالب تهیه طرح های جامع و تفصیلی مطرح هستند چون بیشتر کالبدی، ایستا و سنتی بوده و در تدوین انها ابعاد اجتماعی اقتصادی و مدیریتی لحاظ شده است، پاسخگوی نیازهای فعلی شهر نیستند و چون در عمل غیر قابل انعطاف، طولانی مدت و در نهایت قابلیت اجرایی ندارند میزان تحقق اهداف پیش بینی شده آنها بسیار ناچیز هست. لذا گذر از برنامه های جامع شهری به سمت برنامه ریزی استراتژیک با توجه به خاصیت ترکیبی، انعطاف پذیر بودن و پویایی آن در جهت حل مسائل و مشکلات و سازگاری آن با تحولات آینده ضروری است. برنامه ریزی استراتژیک می تواند ابزار کلیدی در رؤیا رویی با معضلات شهری و دستیابی به آینده بهتر ) اقتصادی، اجتماعی، محیطی و.. (محسوب گردد. در برنامه ریزی استراتژیک اصولاً براساس رویکرد سیستمی اهداف و مقاصد طرح های توسعه و عمران با توجه به نیازهای واقعی شهرشهروندان امکانت و محدودیت های توسعه و عمران و اثرات درونی و بیرونی آنها در بلند ومدت تعیین می گردد. تدوین استراتژی مناسب برای توانمندسازی محله حاشیه نشین پهرآباد شهرستان مراغه در ارتباط با شاخص های کالبدی-زیست محیطی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و مدیریت شهری برای برقراری عدالت اجتماعی در بین ساکنین شهر مراغه هدفی است که مقاله حاضر به دنبال آن می باشد. در این پژوهش سعی شد در چارچوب برنامه ریزی استراتژیک، عوامل قوت، ضعف، فرصت و تهدیدات محلات شناسایی و با تحلیل آن در قالب تکنیک مناسب ترین استراتژی برای، توأم با برنامه های اقدامی توانمندسازی معرفی گردد. روش مطالعه، توصیفی و ،SWOT تحلیلی بوده و اطلاعات موردنیاز با استفاده از پرسشنامه از 80 خانوارانجام گرفت. تشکیل ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و نشان داد که شاخص های اجتماعی- ،SWOT خارجی تأث