هوشنگ سرور گوگ تپه

موضوع جستجوی توسعه شهری و رونق اقتصادی در شرایط پسااستعماری به طور فزاینده ای مورد توجه قرار می گیرد، زیرا کشورهایی که قبلاً تحت حاکمیت قدرت های استعماری بودند، برای اتخاذ مدل های دموکراسی از رژیم های دیکتاتوری دور شدند. این تغییر به خوبی توسط جوامع مورد استقبال قرار گرفت، زیرا آنها شاهد بودند که چگونه رژیم های قدرتمند می توانند از منابع مناطق برای منافع شخصی بهره برداری کنند، و چگونه این می تواند به جوامع به حاشیه رانده شده منجر شود، از این رو بافتی از نابرابری را به وجود می آورد و بستری برای پرورش درگیری ها می شود. مورد سنگاپور از این نظر جالب است زیرا می بینیم که چگونه بلافاصله پس از دوره استعماری آن، این کشور سفری دگرگون کننده را آغاز کرد، چنان که این کشور تنها در یک نسل توانسته است از یک کشور جهان سوم به یک کشور جهان اول حرکت کند. حتی اگر سبک حکومت استبدادی آن اغلب مورد انتقاد قرار گرفته باشد، ما باید دیدگاهی عینی اتخاذ کنیم و بررسی کنیم که چگونه این امر منجر به نتایج مثبت متعددی شده است که به دولت کمک کرده است تا خدمات اساسی را از یک دولت فقیر پسااستعماری با سرعتی شتابان ارائه دهد. موفقیت سنگاپور آشکار و روشن است، زیرا امروزه این کشور از کیفیت زندگی برخوردار است.