با شروع شهرسازی مدرن، مدیریت و برنامه ریزی ترافیک به عنوان یکی از عناصر اصلی در طراحی و برنامه ریزی شهری محسوب می شود. در واقع در برنامه ریزی و مدیریت شهری نوین به لحاظ سهم حائز اهمیت معابر در کالبد شهر و ارتباط مستقیم آن با افزایش جمعیت شهرها، نیاز به توجه و اعمال سیاست های خاص برای دست یابی به ارتقای سیستم ترافیکی و بهبود آن بیش از پیش احساس می شود. مقاله حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر ارتقا و بهبود برنامه ریزی ترافیک شهر اردبیل، انجام شده است. ماهیت این تحقیق نظری- کاربردی و روش مطالعه آن توصیفی-تحلیلی می باشد. جمع آوری داده ها به دو روش کتابخانه ای و میدانی بوده که در روش میدانی، اطلاعات مورد نیاز با ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. تجریه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون T تک نمونه ای و تحلیل رگرسیون صورت گرفته است. در آزمون T تک نمونه ای نتایج حاکی از آن است که در مجموع میانگین عوامل موثر بر ارتقا و بهبود برنامه ریزی ترافیک با میانگین 56/3 بالاتر از حد متوسط می باشد. در این میان عوامل تراکم جمعیتی (32/4) و آموزش و فرهنگ سازی (12/4) تأثیر بیشتری و مطلوب تری داشته اند. از طرف دیگر دو شاخص زیرساختی، طرح ها و پروژه های عمرانی(49/2) و مدیریت پارکینگ وسایل نقلیه (48/2) کمتر از حد متوسط بوده و در سطح نامطلوبی قرار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می دهد متغیر بافت شهر با بتای 556/0 و مدیریت زیست محیطی با بتای 503/0 بیشترین تاثیر را بر ارتقا و بهبود ترافیک شهری در شهر اردبیل دارد و متغیر مدیریت یکپارچه حمل و نقل عمومی با ضریب بتای 160/0 کمترین تاثیر را دارا می باشد.
