امروزه حمل ونقل با کلیه جنبه های زندگی شهری در ارتباط است؛ بنابراین برای نیل به اهداف پایدار شهری بایستی رابطه حمل ونقل و کاربری اراضی شهری به موازات هم موردبررسی قرار گیرد. مکان گزینی نامناسب کاربری های شهری ازجمله کاربری های خدماتی، تجاری واداری، تجاری پر تقاضا تأثیرات نامطلوبی در ترافیک و حمل ونقل شهری به همراه خواهد داشت. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی موضوع تأثیر کاربری اراضی و حمل ونقل شهری با رویکرد پایداری را در مناطق شهری ارومیه موردبررسی قرار داده است. داده های موردنیاز از طریق اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. بررسی شاخص های مهمی همچون نسبت کاربری های خالص به ناخالص، حجم خودروها، سفرهای تولیدشده توسط کاربری های عمومی مستقر در مناطق و معیارهای آلودگی نشان می دهد که رابطه نامناسبی بین کاربری اراضی و حمل ونقل شهری وجود دارد. برخی از مناطق با تمرکز و تراکم شدید کاربری های جاذب سفر روبرو هستند. به طوری که منطقه چهار شهری با مساحت کمتر از سایر مناطق از کاربری خالص بیشتر و ناخالص کمتری برخوردار بوده و به تبع آن سفرهای درون شهری به مقصد این منطقه، حجم خودرو و میزان مصرف بنزین نسبت به مساحت آن بیشتر از سایر مناطق هستند؛ بنابراین ترافیک و ازدحام خودرو در این منطقه نسبت به سایر مناطق بیشتر است. درنتیجه ضرورت دارد با برنامه ریزی مناسب و با در نظر گرفتن مقررات منطقه بندی و انتقال کاربری شلوغ و پرترافیک به مناطق دیگر زمینه ایجاد تعادل در استقرار کاربری ها و تحقق حمل ونقل پایدار شهری فراهم شود.
