تغذیه گیاه و فرایندهای پس از برداشت از عوامل مؤثر در افزایش ویژگیهای کیفی و محتوای متابولیتهای ثانویه در گیاهان میباشند. بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی با نانوذره روی (صففر 3و 6میلفیگفر در لیتفر) و دماهای خشککردن ( 25 52و 52درجه سانتیگراد) بر صفات فیزیولوژیک زرشک سیاه دو آزمایش جداگانه بر مبنای آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در طی سالهای 5336-5332در دانشفااه شفدید مدنی آذربایجان طراحی شد. محتوای مواد جامد محلول کل غلظت روی و آنتوسیانین تحت تأثیر اثرات مستقل محلولپاشی و اندا گیاهی قرار گرفت. بیشترین میزان وزن خشک در ریشه مشاهده شد. نتایج حفاکی از وجفود اثرات متقابل میان محلولپاشی و دمای مورد استفاده در خشککردن بر محتوای فنل فلاونوئید و آلکالوئید بود. بیشترین میزان آلکالوئید ( 35میلیگر بر گر وزن خشک) و فلاونوئید ( 56میلیگفر بفر گفر وزن خشفک) در ترکیب تیماری ریشه محلولپاشیشده با 6میلیگفر در لیتفر نفانوذره روی در دمفای 52درجفه سفانتیگفراد و بیشترین میزان فنل کل در دمای 52درجه سانتیگراد در ترکیبهای تیماری بخش هوایی محلولپاشیشده با 6 میلیگر در لیتر نانوذره روی و ترکیب تیماری میوه در هر دو سطح محلولپاشی مشاهده گردید. بیشترین میزان تانن قابل هیدرولیز ( 5/3درصد) گیاه در غلظتهای 6میلیگر در لیتر نانوذره روی و در ریشه و انفدا هفوایی زرشک مشاهده شد. نتایج نشاندهنده تأثیر مثبت محلولپاشی بفا نفانوذره روی بفر محتفوای گفروههفای عمفده متابولیتهای ثانویه گیاه بود. دمای مورد استفاده در خشککردن نیز محتوای ترکیبات فوق را متأثر ساخت داد و بیشترین میزان این ترکیبات در دمای 52درجه سانتیگراد حاصل شد