علیرغم اینکه استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی که تحلیل پوش آور نامیده می شود به سال 1970 باز می گردد، این نوع تحلیل در 20 سال اخیر توسعه چشمگیری داشته است. امروز بیشتر مهندسین این روش را به علت سهولت به عنوان یک روش ترجیحی بکار می برند. با این حال این روش نیز مانند سایر روشها با تقاریب و ساده سازیهایی همراه است که باعث بوجود آمدن عدم قطعیتهایی در نتایج می شود. با اینکه این روش ظاهرا به عنوان بهترین روش طراحی سازه ها کاربرد گسترده پیدا کرده است، اما هنوز بحث و بررسی در مورد دقت و صحت نتایج این روش و تلاش برای ساده سازی و کاربردی کردن آن ادامه دارد. در این پژوهش تاثیر بارگذاری جانبی در برآورد نقطه عملکردی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. قابهای فولادی 4، 8 و 16 طبقه به صورت منظم با استفاده از مبحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان و آیین نامه 2800 زلزله بارگذاری شده و طراحی گردیده اند. در ادامه تحلیل استاتیکی غیر خطی بر روی قابها با استفاده از نرم افزار SAP2000 انجام شده و منحنی ظرفیت هر یک از قابها تعیین شده است. در تخمین نقطه عملکرد قابها از آیین نامه ATC40 استفاده شده و نقاط مورد نظر با نقطه عملکردی که از زلزله مصنوعی عمل آمده از تحلیل خطر ساختگاه مورد نظر بدست آمده، مقایسه گردیده است. بر اساس بررسی های به عمل آمده، الگوهای بار جانبی مختلف که برای انجام تحلیل پوش آور به کار می روند، در تخمین مقادیر نقطه عملکردی سازه ها بسیار تأثیرگذار می باشند.