افزایش جمعیت و بیشتر شدن ترافیک منجر به گسترش شبکه های حمل و نقل گردیده است. سازه های زیرزمینی از مهمترین سازه ها در شبکه های حمل و نقل می باشند که با توجه به ویژگی ها و نقش قابل توجه آنها، بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته اند. هزینه قابل توجه در ساخت و مخاطرات خاص در عملیات اجرایی، موجب گردیده روشهای مختلفی برای اجرای تونلها پیشنهاد گردد. در این بین تونل سازی در زمینهای نرم از مسائل چالش برانگیز در طراحی و اجرای تونها می باشد. در این زمینها با حفاری تونل، تنش زدایی زمینهای بالای قسمت حفاری شده صورت گرفته که ممکن است موجب ریزشهای موضعی یا حتی تخریب کامل فضای حفر شده شود. در صورت عدم کنترل این پدیده، علاوه بر مشکلات ایمنی در حین احداث، می تواند موجب نشست در سطح زمین و در نتیجه وارد آمدن خسارت بیشتر به تاسیسات و سازه های سطحی شود. با توجه به اهمیت موضوع تاکنون تحقیقات مفصلی در این خصوص انجام شده است. در این پژوهش ضمن بررسی تحقیقات انجام شده، روشهای مختلف اجرای تونل در زمینهای نرم مورد بررسی قرار گرفته است.
