عملیات تروریستی در سطح جهان رو به فزونی گذاشته است. در این بین پل ها به عنوان شریان های حیاتی از سازه های در دسترس برای عملیات تروریستی به حساب می آیند که البته با توجه به اهمیت آن ها لازمست راهکارهایی برای کاهش آسیب پذیری پل ها در برابر بارهای انفجاری ارائه شود. با توجه به گستردگی عرشه های دوعنصری در ایران و جهان، در این تحقیق رفتار عرشه دوعنصری پل های بتنی منظم در پلان در برابر بارهای انفجار بررسی شده است. بدین منظور پل شهید صنیع خانی تهران بر اساس نقشه های سازه موجود در نرم افزار اجزاء محدود آباکوس مدل سازی شده و بارهای انفجاری به آن اعمال گردیده است. مواد منفجره در وزن های 4/45، 100 و 150 کیلوگرم و در فواصل 5/0، 2/1، 83/1، 54/2 و 81/3 متری از سطح عرشه دال منفجر شده و عملکرد عرشه مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به منظور بهبود عملکرد عرشه در برابر بارهای انفجاری یک سیستم جدیدی پیشنهاد گردید که بدون تغییر در مصالح، عملکرد عرشه در برابر انفجار بهبود یابد. بر اساس نتایج به دست آمده مقدار ایمن و فاصله ایمن مواد منفجره نسبت به عرشه پل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که افزایش وزن ماده منفجره منجر به افزایش تغییرمکان ایجاد شده در عرشه پل شده و گسترش خرابی را به دنبال خواهد داشت. هم چنین افزایش فاصله ماده منفجره از سطح پل منجر به کاهش خرابی در آن می شود. با کاربرد سیستم سازه اصلاح شده، آسیب پذیری عرشه نسبت به بارهای انفجاری به شدت کاهش می یابد. بااین وجود و با توجه به سهولت اجرا و عدم تغییر قابل توجه در مصالح مورد استفاده و هزینه عملیات اجرایی، می تواند در اجرای عرشه پل ها مورد استفاده قرار گیرد.
