در طول دو دهه اخیر بحث پایش سلامت سازه ای با هدف کاهش هزینه های نگهداری و ایمنی سازه ها بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. تاکنون محققین چندین روش برای تعیین رفتار دینامیکی سازه ها ارایه کرده اند. از اهداف مهم و اصلی در سلامت سنجی سازه ها ، تعیین مشخصه های سازه و تشخیص آسیب های محتمل و موجود می باشد. روش های قدیمی و رایج برای تشخیص آسیب وارده به سازه شامل روش های مشاهده ای یا آزمایش های غیرمخرب محلی هستند که هر کدام مشکلات و کاستی های دارند. بنابراین محققین روش های دیگری را برای پایش سلامت سازه پیشنهاد دادند. یکی از مطرح ترین این روش ها، استفاده از داده های پاسخ سازه ای می باشد. به طور کلی روشهای استفاده از داده های پاسخ سازه جهت تشخیص آسیب به دو قسمت روشهای استاتیکی-پایه و روشهای ارتعاش-پایه تقسیم میشوند که روشهای استاتیکی-پایه براساس اندازه گیری کرنش یا جابه جایی سازه تحت باراستاتیکی و روشهای ارتعاش _پایه به دو روش مودی و سیگنالی تقسیم میشوند. روشهای مودی از تغییرات بوجود آمده در پارامترهای مودی مانند فرکانس طبیعی ، اشکال مودی و میرایی استفاده میکنند. مهمترین مزیت این روشها، دید جامع نسبت به آسیب بوده لیکن عدم توانایی در تشخیص آسیب های کوچک و تشخیص محل آن، از معایب آنها می باشند. در روش سیگنالی تغییرات در مشخصه سازه، مستقیم از تاریخچه زمانی بدست می آید. روشهای سیگنالی به سه قسمت روشهای در حوزه زمان، روشهای در حوزه فرکانس و روشهای در حوزه زمان_فرکانس تقسیم می شوند. با استفاده از روشهای حوزه زمان_فرکانس، اطلاعات جامعی از سیگنالهای پاسخ سازه بدست می آید. از این رو و با توجه به قابلیت توابع زمان-فرکانس مربعی برای پردازش سیگنالهای غیرمانا و غیرخطی، در این پژوهش از این توابع برای شناسایی سیستم پلهای عابرپیاده استفاده خواهد شد.