ستونها از اعضای بسیار مهم در سازه ها بوده و رفتار ایمن سازه به عملکرد صحیح آنها وابسته است. این در حالیست که بسیاری از سازه ها و به ویژه پلها، سالهاست که در حال سرویس دهی بوده و آسیبهایی در ستونهای آنها ایجاد گردیده است. علاوه بر آن تعداد قابل توجهی از سازه های موجود بدون در نظر گرفتن بارهای جانبی و یا با اعمال بارهای جانبی کوچک طراحی شده اند و برای عملکرد مناسب در برابر نیروهای لرزه ای لازمست مقاومسازی شوند. در سالیان اخیر استفاده از الیاف FRP جهت مقاوم سازی مقاطع بتنی به صورت فزاینده ای گسترش یافته است. اجرای این الیاف در مقایسه با سایر روشهای مقاومسازی لرزه ای، ساده تر می باشد لیکن قیمت الیاف FRP و چسب FRP قابل توجه می باشد. از این رو، استفاده بیش از اندازه از این مصالح موجب افزایش هزینه های اجرایی شده که در این صورت توجیه پذیری مقاومسازی با الیاف را با اشکالاتی همراه می سازد. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق تعیین درصد بهینه این الیاف در ستونهای بتنی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از نتایج آزمایشات انجام شده روی ستونهای بتنی مقاومسازی شده با الیاف FRP استفاده شده است. به منظور انجام مطالعه، نمونه های آزمایشگاهی در نرم افزار ABAQUS مدلسازی شده اند. پس از اطمینان از صحت عملکرد مدلها، الیاف FRP با تعداد لایه های مختلف در نظر گرفته شده اند. با انجام تحلیل استاتیکی غیر خطی نمودارهای نیرو-تغییر مکان، منحنی های هیسترزیس، تنش و جابجایی به دست آمده مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس نتایج محاسبات، افزایش لایه های FRP در حدود نسبت مساحت FRP به مساحت ستون در بازه مابین 1 الی 5/1 درصد، بهینه ترین حالت بوده و با مقادیر بیشتر تفاوت چندانی در عملکرد لرزه ای ستونها ایجاد نمی شود. علاوه بر آن، دورپیچ کردن بالا و پایین ستون های بتنی با الیاف FRP باعث بهبود رفتار لرزه ای ستونها می گردد.